Het verhaal van afgunst en arrogantie
Een aantal sleutels, groot en klein, hing ongeveer twintig jaar aan dezelfde stalen ring. Het lijkt erop dat ze na zo'n lang tijdverdrijf een sterke affectie voor elkaar zouden hebben, maar nee, integendeel, ze bleven ruzie maken met elkaar. Soms nam hun minnares, de minnares van het huis, alleen de sleutels in gebruik, omdat ze allemaal in elkaars keel stortten. De reden voor hun onenigheid was pure afgunst en arrogantie, omdat elke sleutel zich voorstelde dat dit het belangrijkste was. De sleutel verwachtte altijd dat van hem zou worden geëist wanneer zij de hele bundel namen, en dezelfde die echt de keus had, de andere jaloerse personen konden dat niet vergeven en ontdekten dat ze werden verwaarloosd. Eens was het hele stel verdwenen en alle sleutels waren in de grootste opwinding. Geheel tegen hun wil en verlangen, rolden ze op de een of andere manier achter de ladekast en vielen door het hele gezelschap in een vrij groot muizenhol. Hier lagen ze in stof en duisternis en konden